Po krótkiej przerwie świątecznej wracamy na bloga. Tym razem przygotowaliśmy dla Was zestawienie najlepszych pozycji książkowych o charakterze podróżniczym. Nie będą to typowe poradniki podróżnicze, ale ciekawe reportaże z przeróżnych stron globu. Zaczynamy!
Tomasz Owsiany “ Pod ciemną skórą Filipin”
Dosyć długa, ale bardzo ciekawie przedstawiona podróż po Filipinach. Dużą zaletą jest to, że Owsiany w podróży dużo czasu spędza z lokalsami.
„Celem jego wyprawy było doświadczenie próbek z pełnego obrazu Filipin, poznanie nieeksportowej twarzy kraju oraz odnalezienie odpowiedzi na pytanie, jak przeobrażają się tamtejsze rdzenne kultury pod wpływem nowoczesności. Ale ambitne założenia podróży nie oznaczają śmiertelnej powagi opowiadania. W historii tej nie brak humoru czy anegdot wypływających wprost z filipińskiej rzeczywistości.
W trakcie opowieści przenosimy się z Owsianym do prawdziwej filipińskiej wioski, kolonii karnej czy domu multimilionera. Nie brakuje także tematu krwawych dróg krzyżowych, z którymi Filipiny kojarzone są na całym świecie.
~
Tomek Michniewicz “Świat równoległy”
Michniewicz ma dar do pisania książek lekkim piórem. Wszystkie jego pozycje są warte polecenia. Jednakże „Świat Równoległy” jest jedną z najciekawszych. Nie jest to typowa książka podróżnicza zachęcająca do odwiedzenia nowych części globu, ale pozwalająca poznać nowe oblicza niektórych miejsc, do których przeciętnemu turyście ciężko dotrzeć.
„Świat Równoległy” to kilka historii z różnych części świata. Sens jest jeden: pokazać czytelnikom, że nic w życiu nie jest czarno-białe.
Pakistan: autor stawia czoło mitu, że muzułmanie to terroryści. Pokazuje dwa obrazy tego kraju znanego z mediów jako kraj terrorystów. Jednocześnie 80% ofiar wszystkich zamachów terrorystycznych to Muzułmanie.
Polska – opowieść o żołnierzach służb specjalnych – super ciekawa historia z Polskiego podwórka. Mówi o rzeczywistości w trakcie służby, ale także o tym, co dzieje się po powrocie.
USA – historie pochodzące z więzień. Michniewicz opowiada o gangach, które mają zza krat znacznie szersze zasięgi i władzę niż nam się wydaje.
~
Tomek Michniewicz “Swoją drogą”
„Trzydziestolatek z korporacji uciekający od codziennej rutyny do afrykańskiej dżungli. Młoda kobieta konfrontująca się ze swoimi największymi obawami w świecie ortodoksyjnego islamu. Dojrzały mężczyzna, który postanawia wreszcie odwiedzić miejsca, o których marzył przez czterdzieści lat.
Wszyscy troje usłyszeli taką samą propozycję: „Zabiorę cię w dowolne miejsce na świecie. Pod jednym warunkiem – decyzję, dokąd chcesz lecieć i po co, musisz podjąć już, w tej chwili. Więc gdzie chciałbyś teraz być?”
~
Tomek Michniewicz “Samsara. Na drogach, których nie ma”
„Samsara. Na drogach, których nie ma” to fascynująca opowieść Tomka o jego podróży po Azji – pełnej niebezpieczeństw, zaskakujących zdarzeń i ciekawych ludzi. Opowieść napisana z rozbrajającym humorem, ale i dystansem do siebie. A także poradnik, jak w taką wyprawę wyruszyć samemu.
~
Stasia Budzisz “Pokazucha na gruzińskich zasadach“
Stasia Budzisz, reporterka zajmująca się Gruzją od dekady, bada problemy kraju zamykanego często w skojarzeniach z gościnnością, smaczną kuchnią i malowniczymi krajobrazami. Jej bohaterami są wykluczeni, osoby z niepełnosprawnościami, członkowie mniejszości LGBT, kobiety i mężczyźni – zwykli Gruzini, którzy czekają na prawdziwe zmiany. Razem z nimi autorka wchodzi za drzwi gruzińskich domów.
Dzięki niej trochę łatwiej zrozumieć komuś żyjącemu w kulturze europejskiej jak wygląda kultura gruzińska. Autorka podejmuje tematy ważnych problemów w Gruzji. Dlaczego mimo tego, że często Gruzini są bardzo biedni, potrafią zrobić imprezę pod hasłem: zastaw się a postaw się? Porusza też temat złego traktowania kobiet i “wywyższania” mężczyzn.
Polecam podcast z autorką: https://www.youtube.com/watch?v=6lLFciVSw-c
~
Marta Owczarek, Bartek Skowroński “Byle dalej w 888 dni dookoła świata”
Autorzy tej książki to zwykli ludzie. Pewnego dnia wstali zza biurek, wyłączyli komputery, spakowali plecaki, zamknęli za sobą drzwi, porzucili wygodne, spokojne, przewidywalne życie i wyruszyli w podróż dookoła świata.
Przejechali Azję, wyspy Pacyfiku, Australię, Nową Zelandię i Amerykę Południową. Przemieszczali się pieszo, rowerami, skuterami, a nawet samochodem, aż wreszcie doszli do wniosku, że najlepiej okrążać świat na motocyklach – i tak już zostało do końca podróży. Książka to obraz podróży, o której marzymy wszyscy.
~
Małgorzata Szumska “ Twarze Tajfunu”
„Twarze Tajfunu” to opowieść o tym, co działo się na Filipinach po przejściu Yolandy, czyli największego tajfunu, który zrównał Filipiny z ziemią.
Nie jest to książka typowo podróżnicza, pomimo że akcja dzieje się w dalekim, egzotycznym dla nas kraju. Opowiada o pomocy humanitarnej widzianej okiem sanitariuszki. Już z tego punktu widzenia jest warta przeczytania, dodatkowo, jeżeli ktoś chciałby pojechać w przyszłości na wolontariat, to książka ta otwiera oczy na ten temat. Pomaga zrozumieć, jak wygląda prawdziwa pomoc humanitarna i uświadamia, jak ostrożnym należy być, żeby nie zrobić komuś krzywdy nieudolną pomocą. W pozycji tej pada bardzo ważne zdanie, że nie powinno się dawać ryby, ani nawet wędki. Prawdziwa pomoc humanitarna powinna dawać materiały i narzędzia do zbudowania tej wędki.
~
Martyna Wojciechowska “Przesunąć horyzont”
Tu nie trzeba chyba zbyt wiele pisać. Jest to po prostu relacja Wojciechowskiej z wejścia na Everest. Zdecydowanie jedna z najlepszych jej książek.
~
Marek Rabij „Życie na miarę. Odzieżowe niewolnictwo”
Kolejna nie podróżnicza książka, ale warta przeczytania. Po przeczytaniu tej pozycji kupowanie ubrań w sieciówkach nie będzie już takie samo. Autor opowiada o tym, w jakich warunkach ludzie w Bangladeszu szyją ubrania, które później widzimy w galeriach handlowych.
~
Bartek Sabela „Wszystkie ziarna piasku”
Autor opowiada o konflikcie Maroko – Sahara Zachodnia, które jest wielkim tabu w Europie, jak i w Maroko. Mało kto mówi o tym konflikcie, który nadal trwa. Książka opowiada także o genezie powstania muru (większego niż Wielki Mur Chiński) oddzielającego Saharę Zachodnią od Maroka. Autor opowiada także o inwigilacji władz Maroka.
~
Janine di Giovanni „Tamtego ranka, kiedy po nas przyszli. Depesze z Syrii”
Janine di Giovanni to ceniona dziennikarka wojenna od kilkudziesięciu lat podróżująca po regionach ogarniętych konfliktem, spotkała się z ludźmi, których syryjskie działania wojenne dotknęły najbardziej, kreśląc przy tym mapę narastającego konfliktu wewnątrz państwa. Autorka oddaje głos tym, których horror wojny dotyka najbardziej – zwykłym obywatelom, bo ich przywiązanie do ojczyzny jest silniejsze niż chęć ucieczki przed śmiercią, zniszczeniem i kompletnym rozpadem otaczającej rzeczywistości.
Jest to jeden z lepszych reportaży, jakie czytałam na temat wojny w Syrii. Uderza obrazami życia codziennego w czasie wojny i okrucieństwem, do jakiego dopuszczają się władze.
~
Beata Sabała-Zielińska “TOPR, żeby inni mogli przeżyć”
Autorka opowiada o tym, jak działa TOPR. Porusza też historie powstania oraz wybrane akcje ratownicze. Książka zawiera dużo przykładów historii pokazujących, jak bardzo nieodpowiedzialni są turyści w górach. Pozycja ta otworzy oczy przeciętnemu Kowalskiemu, że zwykły spacer po górach może przerodzić się w akcję, narażając życie nie tylko jego, ale też kilkoro ratowników górskich.
Inne ciekawe pozycje książkowe, to:
- Piotr Trybalski “Wszystko za K2”
- Piotr Milewski “ Planeka K. Pięć lat w japońskiej korporacji”
- Karolina Bednarz “ Kwiaty w pudełku. Japonia oczami kobiet”
- Jonathan Green “Morderstwo w himalajach”
- Urszula Jabłońska “ Człowiek w przystępnej cenie. Reportaże z Tajlandii”
- Paweł Pieniążek “ Po kalifacie. Nowa wojna w Syrii”
- J. Maarten Troost “Zagubiony w Chinach”
To tyle, jeżeli chodzi o nasze propozycje. Oczywiście ciekawych reportaży jest znacznie więcej, my wybraliśmy nasze ulubione. Dajcie koniecznie znać, czy sięgaliście po którąś z proponowanych przez nas pozycji!
~ Iwona Strumpf
